Herkesin sevdiği bir insan olmak mümkün mü?
Sanıyorum mümkün değil.
Peki iyi yürekli olduğunu düşündüğün herkesin, sevdiği insan
olmak mümkün mü diye düşündüm sonra. İşte bu mümkün… İyi yürekli isen, ağzından
çıkan sözler dürüstse, anlayışlıysan, kalbin tertemizse, kalbin kirlenir gibi
olduğunda ilk kendini uyaran sen isen, vicdanın başkaları seslenmeden, sana
avaz avaz bağırıyorsa yanlış yaptığında, sevilmemen ne mümkün senin gibiler
tarafından.
Ben işte tam bu insanı tanıdım, tertemizdi, pırıl pırıldı,
güzel yüreği yüzüne, gülüşüne yansımıştı. Hesapsızdı, kitapsızdı, çoğu insan
gibi kolay olanı değil, dürüst olmayı seçmişti.
En büyük korku çoğu zaman unutulmak, benim içinse unutmak.
Unutmak istemiyorum onu, güzel yüreğini, bana nasıl iyi bir insan olacağımı
öğreten o güzel kişiliğini, dostluğunu, ablalığını, pozitif enerjisini,
hayallerini, gülen yüzünü… Unutmak istemiyorum ve unutmaktan çok korkuyorum.
Böyle iyi insanlar unutulmazsa, kalbimizde bir yerlerde
durursa, düşündüğümüzde yüzümüzde buruk ama içten bir gülümseme oluşturursa,
iyiler kazanır.
İyi olmak istiyorum.İyi kalmak istiyorum.
İyiler kazansın istiyorum.