Sebebini tam çözemediğim bir eskiye özlem hali her daim mevcuttur bende...
Eskiden her şey daha kıymetliymiş, her şeyin değeri daha iyi bilinirmiş gibi geliyor bana.
Tüketmenin bir sonu var, aldığın eşya yıllarca pırıl pırıl dayanıyor, eşyalar üstüne pek çok anıyı yükleniyor... Dinlediğin o plak, okuduğun o kitap daha değerli... Zaman sanki daha bol, yaz sıcağının rehaveti ile hiç bitmeyeceğini düşündüğün öğle saatleri gibi...
Düzenli gitmem ama antikacılar yaşım ilerledikçe gittiğimde en mutlu hissettiğim dükkanlar olmaya başladı sanki.