Bir numara iş yerimin dibinde olan, önünden geçerken üstümüze yıkılmasından endişe ettiğimiz "ürkütücü" ev.
Alt katlara vuran sabah güneşi, endişeye mahal yok.
İkinci evimiz "ben burada yaşarım" evi. Panjurları, deniz manzarası yeter. İçini hallederiz!
Ve son olarak, "ürküyorum ama yaşarım" evi.
Moda'ya yolu düşenler görmüştür zaten.
Özellikle geceleri ürkütücü bir hal alan, perili köşkten hallice ama çok güzel bir ev.
Yakından daha da güzel! Bir gün bu eve en azından misafir olmak hayalim.
Bir de fotoğrafını ekleyemediğim bir adet daha "ürkütücü" evim var Çamlıca'da, o bence en harikası. Onu da bir başka sefere yayınlarım.
2 yorum:
Bu ürkütücü evlerin hepsine bayıldım. Büyükada'da var bir de mükemmel bir örneği. Böyle terk edilmiş halleri beni çok fazla cezbediyor.
Fotoğraflar çok hoş. :)
cok tesekkurler :)
sevgiler
Yorum Gönder